Vanwege mijn landkunst houding werd door een docent voorgesteld om mijn afstudeerproject buitenschools te doen. Op KunstFort Asperen. Het fort wordt al langere tijd gebruikt voor kunstprojecten en vaak wordt er gebruik gemaakt van de bijzondere architectuur. Wat mij als muzikant meteen opviel was de overweldigende akoestiek. Door de vele rondgangen hoor je het geluid overal weerkaatsen zodat je oriëntatie door de war wordt gehaald. Het thema werd geluid, en er zijn dagen georganiseerd waarop ik een aantal mensen uit heb genodigd om met elkaar de ruimte te ervaren. Wat voeg je eraan toe, als de sfeer al zo sterk is? Ik heb bijvoorbeeld mensen teksten laten lezen van een soldaat die vanuit zijn diensttijd in het fort brieven schreef aan zijn vrouwtje.
We liggen hier midden in ’t dorp Asperen en kunnen hier slecht wegkomen omreden hier
geen spoorverbinding is. ’s Avonds gaan we nog wel eens naar de nieuwsberichten luisteren
bij iemand hier in de buurt en dan moet ik altijd denken dat jij dan ook wel bij de radio
zult zitten met Lutte. Al de soldaten zijn ook al doodnieuwsgierig hoe de toestand is.
We willen graag allen weer naar huis. Het is voor ons of we hier maanden zijn, hoewel we beste meerderen hebben. De dienst valt nog al mee, is niet zwaar. De kost is ook goed.
zult zitten met Lutte. Al de soldaten zijn ook al doodnieuwsgierig hoe de toestand is.
We willen graag allen weer naar huis. Het is voor ons of we hier maanden zijn, hoewel we beste meerderen hebben. De dienst valt nog al mee, is niet zwaar. De kost is ook goed.
Het lezen van de teksten en het terugluisteren door opname-apparatuur gaven ook aan dat dit niet mijn ding is, het is te veel een geschiedenisverhaal. Dit terwijl ik zoveel potentie voel voor méér. In het begin van het onderzoek heb ik me gericht op de geschiedenis, maar van lieverlee kwam er steeds meer uit dat ik het fort moest gebruiken omreden wat het nu is. De kracht die het nu heeft. Het meest aanwezig is de donkere vochtige sfeer en de akoestiek. We vonden dat de stemmen die ergens vanuit het fort kwamen, en die niet goed hoorbaar waren interessanter dan duidelijke luisterverhalen. Hieronder vindt je een geluidsopname van een avond waarin we het fort hebben laten kreunen.
Dit is een oude tekening van de plattegrond. Het fort heeft drie verdiepingen, de kelder, begane grond en de 1e verdieping. Er zit grote open kolom in het midden voor licht en verse lucht. Je kunt hier op kleine balkonnetjes op de verschillende verdiepingen in kijken.
Mijn pretentieuze plan was om er in tegenstelling tot de overweldigende akoestiek hier juist een stillere kamer van te maken door een enorme geluidsabsorberende vloer neer te leggen. Een taak van enorme omvang, en tevens een experiment. Een experiment dat niet slaagde en waardoor mijn afstuderen in de soep liep. Ondanks is er heel veel enthousiasme geweest voor het project en is er op veel verschillende vlakken hulp geboden, die ik graag wil benoemen:
- TU Delft, voor het bezoek aan hun dode (geluidsdichte) kamer.
- De Akoestiekwinkel, voor hun sponsoring van het geluidsisolerende materiaal.
- Camping de Lappenheide (Asperen), voor het gebruiken van de enorme hoeveelheid stro.
- Familie, voor de enorme steun op fysiek en financieel gebied.
- De mensen met wie we samen het fort als instrument gebruikt hebben!
- De organisatie van Fort Asperen aan wie ik zo vaak de sleutel heb gevraagd om 's-nachts in het fort te zijn.
De poster
Geluidsabsorberende dakjes. Deze kwamen steeds een kwartslag gedraaid tegen elkaar aan te staan zoals je op de poster ziet. De kolom was vijf meter doorsnede.
